Hamdolsun Krizi Gördük

Başbakan Erdoğan sonunda Türkiyenin de krizden etkilendiğini farketti. Kendisini bu hızlı ve kararlı reaksiyonundan dolayı ayakta alkışlıyorum.

Bütün ülkelerin ekonomisinden sorumlu ekipleri sürekli önlem paketleri hazırlamaya çalışırken, nakit döngüsünü canlı tutmak için çözümler ararken, Türkiyede de bu işi firmalar ve vatandaş kendisi kotarmaya çalışıyor. Hükümet durum karşısında şükretmemizi bekleyedursun, işletmeler kapanıyor, insanlar işsiz kalıyor, aileler dağılıyor, bir sürü psikolojik sıkıntı, sorun, sorun, sorun... Teğet geçecekti halbuki, tam göbeğimize saplandı... Hay aksi...

Başbakanımızda farketmiş sonunda krizi; büyük ihtimal pırlanta satışlarında ya da gemiyle nakliye işlerinde bir yavaşlama oldu, oradan farkettiler birşeylerin ters gittiğini. Yine de aslında onların iktidarları döneminde herşeyin nasıl da iyiye gittiğini vurgulamayı da unutmamış. O kadar zam başka ülkede yapıldı çünkü. En büyük paramız bugünün parasıyla 20 TL iken şimdi 200 TL' miz var ama bu önemli değil... Cumhuriyet tarihinin en hızlı borçlanmasını yaşadı devlet, bunun da anlamı yok... İşsizlik son 5 yılın en yüksek oranlarına ulaştı, kimin umrunda. Dolar rekor seviyelere ulaştı ama bizim ekonomimiz krizden bile etkilenmeyecek kadar güçlü ya, sorun yok; hamdolsun diyelim hep bir ağızdan...

Bir mitingde bazı rakamlar vermiş sayın başbakan, bazı oranlardan bahsetmiş ama nedense bir şekilde olumlu gözükebilen birkaç parametreden bahsetmiş sadece... Reel piyasalar ne olacak ? İşçinin vatandaşın hali ? Diğer ekonomik parametreler yürürlükten mi kalktı ? Hazinenin durumu ? Dış ve iç borçlar ?

Ben anlamam ekonomiden, makrodan, mikrodan ama benim bile görebileceğim kadar berbat durumdayız başbakanım, siz hangi ülkenin ekonomisinden bahsediyorsunuz ? Maliye bakanınız yumurtayla meşguldü en son, dalgınlıkla yanlış rakamlar vermiş olmasın size ?

Okuyun bakalım ne demiş Başbakan

Yine Motosiklet Kazası

Hemen hergün küçük ya da büyük motosiklet kazası haberleri duyar, görür oldum. Bu sabah da bir haber okudum; sürücü ölmüş, yolcunun da bir bacağı kopmuş. Sebep?: hareket halindeyken bir aracın sıkıştırması... Ölene rahmet, yaralıya acil şifalar diliyorum...

Arkadaşlarımdan yaralananlar, hastanede yatanlar oldu. Bir kaç sene önce bir arkadaşımızı kaybetmiştik. Sanırım ocak ayındaydı, E-5 üzerinde farklı kazalarda iki motokuryenin aynı noktada kafası koptu, v.s.

Geçen yaz motosiklet almak üzereydim ve son dönemlerde bu tür olayların artması üzerine vazgeçtim, tedirgin oldum. Trafikte dört tekerlekli araçlarla bile seyahat ederken bir sürü kendini bilmez, şuursuz, dengesiz tarafından sıkıştırılıyorsunuz, hele motosikletlere düşman gibi davranıyorlar. Taksideyim, şoför öndeki motosikletin dibine kadar giriyor. "Niye sıkıştırıyorsun" diyorum "Uyuz oluyorum bunlara" diyor. "Niye" diyorum, cevabı yok... Tamamen ruhsal bir problem, vicdansızlık, magandalıktan ya da... Çok seri hareket ediyorlar, tehlikeliler diye laf edenler var; onlar sizin gibi kendini şoför sanan beceriksizlerden kaçmak için seri davranıp uzaklaşmaya çalışıyorlar, asıl tehlike sizsiniz... Otomobil sıkıştıran motosiklet göremezsiniz ama her caddede mutlaka tersi bir durum vardır. Niye bu araçların da trafiğin bir parçası olduğunu kabullenmiyorsunuz ? Siz kullanmayı beceremiyorsunuz diye kıskandığınızdan mı yoksa tamamen denyoluktan mı? Motosiklet kullanıcısını sıkıştırıp, hayatını tehlikeye atmak çok mu keyifli ? İnsan olun biraz...

Kaç otomobil kullanıcısı güvenli sürüş tekniklerinden haberdardır? Kaçı bu konuda eğitimlere katılır? Oysa birçok motosiklet sürücüsü bu kurslara katılır, katılamazsa da bu konularda bilgiler, teknikler paylaşılır. Her motosiklet sürücüsü bir parça mekanik bilgisine sahiptir, en azından acil durumlarda ihtiyaçlarını giderebilmek için eğitimler alır, dökümanlar okur, araştırmalar yapar. Bunları kaç otomobil kullanıcısı yapıyor ?

Hiç kaza yapmış sarhoş motosiklet sürücüsü gördünüz mü? Polise diklenen, maymunluk yapan ?

Onlarda insan, elbette hataları oluyordur ama hayatları daha büyük risk altında olduğundan çok daha dikkatliler. Velhasıl hayatları tehlike altında, kendi dostunuzun, evladınızın, kardeşinizin başına gelmesini istemediğiniz şeyleri başkalarına yapmayın, insanları trafikte sıkıştırmayın, kural ihlali yapmayın...

Bende otomobil kullanıyorum. 1994' den beri aktif şekilde trafikteyim. Benim de işlerim var, ben de sürekli bir yerlere yetişmeye çalışıyorum, acelem var. Ancak hiçbirşey başka insanların hayatlarını tehlikeye atma hakkını vermez bana... Size de...

28 Şubat Ayrıntıları

İşine gelmeyenler postmodern darbe dedi, bazıları da demokrasiye balans ayarı dedi. 28 Şubat' ın gerçek sebepleri mümkün olduğunca arka planda tutulmaya çalışıldı. Ufacık çocuklara oynatılan cihat oyunları, Erbakan' ın söylemleri, halkın demokratik tepkilerine verilen seviyesiz cevaplar hep unutuldu...

Kim ne derse desin, Cumhuriyet dönemi siyasi tarihinin en önemli isimlerinden biri olan Süleyman Demirel ile yapılan bir röportaj, netleşmeyen bazı ayrıntıları da gün yüzüne çıkarmış. Okunmasını şiddetle tavsiye ediyorum...

Vatan Gazetesi'nden Bilal Çetin ve Semra Çetin, 28 Şubat dönemi ile ilgili yıllardır sorulan soruların cevaplarını bulmamıza yardım edecek çok önemli bir röportaj yaptılar. Tarihe ışık tutacak bu röportajı aynen aktarıyoruz.

28 Şubat’ın sembolü sayılan “tankların Sincan’da yürümesini” siz nasıl öğrendiniz?

- Özel kalemime haber vermişler. Özel Kalem Müdürü bir kağıt getirdi önüme koydu. Ben telaş yapmadım.

Aklınıza ne geldi?

- Doğrusu asker müdahalesi olabileceğini düşünmedim. Asker müdahalesi olacak olsa tanklar Sincan’da değil başka yerde yürür.

Sizin o gün Dışişleri Bakanı Tansu Çiller’le bir görüşmeniz var. Görüşme bitiyor, yanınızdan çıkıyor, sonra tekrar geliyor yanınıza.

- Doğru. Dışarıda ona söylemişler, “Tanklar Sincan’da” diye. Tekrar geldi, “Tanklar yürümüş” dedi. Tanklar devletin tankı, tank yürüyecek bir olay yok. Halkına karşı tank yürütüp ne yapacak? “ Ben de ” Yürürse yürür bir şey olmaz, sen işine git “ dedim. Benim sözüm telaşsız, güven vericiydi. Tanklar yürüse sadece onun üstüne yürümez ki, tanklar devletin üstüne yürür. Devletin başında da ben varım. Ben kaygılanmadığıma göre onun da kaygılanmaması lazım. Ama can pazarı bu.

Tansu Hanım’da panik hali mi vardı?

- Vardı.

Ondan sonra mı siz Genelkurmay Başkanı’nı aradınız?

- Manevraya ya da garnizona gidiyormuş, dedi. Anlaşılan onun da çok fazla bilgisi yok, aşağıdakiler organize etmişler.

Daha sonra konuşmadınız mı?

- Bazı şeyler çok konuşmaya gelmez.

Sonradan 'balans ayarı' diye nitelenen tankların yürüyeceğinden haberiniz olsaydı ne yapardınız?

- Bozardım. Varsın yürüsünler diyemezsiniz ki. Yürüsünler yollar aşınmaz diyemeyiz ki, çünkü tank paleti aşındırır.

Bu olaydan sonra Tansu Çiller, Genelkurmay Başkanı Karadayı ve bazı komutanları görevden almak için size geldi mi?

- Hayır, kesinlikle doğru değil.

'Bir kararname hazırlasak onaylar mısınız' demedi mi?

- Hayır, hepsi safsata.

Güven Erkaya’nın anılarında, İslamoğlu’nun kendisine geldiğini ve komutanların emekliye sevkedilmesine ilişkin kararname taslağını gördüğünü anlattığı geçiyor...

- O günkü sorun Genelkurmay’da değil ki. Sorun, laikliğe, moderniteye yönelmiş hareketlerden rahatsız olmuş halk kütleleri vardı. Sorun o.

Tansu Çiller böyle bir kararnameden hiç bahsetmedi mi?

- Hayır. Zaten gerekirse onu başbakan yapar. Çiller yapmaz. Bu kadar önemli mesele vekille hallolmaz. Zaten Erbakan da böyle bir teklifle gelse, ben sorarım, ” Niçin? “ diye. Ne diyecek? ” Ben Hariciye Köşkü’nde birtakım tarikat üyelerini topladım buna itiraz ettiler, öyleyse bunları alalım, bunun için geldim “ diyebilir miydi? Yahut ” Benim Kayseri’deki belediye başkanım şunları söyledi “ ya da ” Sincan’daki belediye başkanım Kudüs Günü yaptı, orda şunlar oldu, bunlar rahatsız oldular, bunları alalım “ diyebilir miydi? Burada şikayet eden kim, edilen kim?

Ama 'darbe yapmak istiyorlar' diyebilirdi...

- Neyin darbesini yapacak? Sen bunları yaptığın sürece halk rahatsız. Halk rahatsız olunca bunlar da rahatsız. Sen bunları yapmazsan, halk rahatsız olmaz. Türkiye’de herkesin yaşam hakkı var. Herkesin uyması gereken şu Anayasa. Bu Anayasa da laikliği , moderniteyi getirmiş. 'Bunlara neden uyuyorsunuz' diye sorun yok, Türkiye’de 'Bunlara neden uymuyorsunuz' diye sorun var. 'Buna uymayın' deniliyorsa eğer, o zaman rahatsızlık çıkarsa, bu rahatsızlıktan dolayı -'kumandanları alalım' kim diyebilir ki? Olur mu öyle şey? Yani ne diyerek gelecekti bana Başbakan? 'Bunları alalım.' Peki niye alalım? 'Taksim’e cami yapacağız, onun için çadır kurduk, buna itiraz ettiler. Bunun için alalım' mı diyecekti? Halkın namaz kılmak için sorunu yok. 1.756 tane cami var İstanbul’da. 'Bunlar yadırganıyor, yadırgayanın kellesini uçuralım' diyebilir miydi?

Defalarca darbe yaşadınız ve darbelerden mağdur oldunuz. O dönem komuta kademesinin görevden alınması sizin aklınızdan geçmedi mi hiç?

- Hayır geçmedi. 28 Şubat’ta gerginlik Genelkurmay’da değil ki gerginlik halkta. Her gün saat 9.00’da ışığını söndüren halka ne diyeceksin ki... Her gün ışıklar sönüyor, yakılıyor olmasa, her gün Türkiye’de gazeteler birtakım önemli şeyleri yazmasa, her gün eleştirilecek hükümet icraatı olmasa o gerginlik olmazdı. O gerginliği Genelkurmay’daki 3-5 kişiyi değiştirmekle ortadan kaldırmış olmaz, aksine daha da çoğaltmış olurdunuz. Çünkü gerginliği meydana getirenler onlar değildi ki... Gerginlik vatan sathındaydı. Gerginlik tepeden değil tabandan gelen bir gerginlikti.

Siz Genelkurmay Başkanı’na 'Bunlar siyasetin işi, bu meselelere siz karışmayın, her şey de iyi gidiyor' deseydiniz ne olurdu?

- O zaman bana sorardı adam, 'ne iyi gidiyor', 'Tarikatlar Çankaya’yı istila etti, sen ne yapıyorsun' derdi, 'kafanı kaldırıp baksana' derdi.


'Onlar da bu ülkenin gerçeği, demokrasi var, bu seçilmişlerin meselesi' denemez miydi?

- Hayır öyle şey olmaz. Yanlış olan şey seçilmişlerin meselesi olmaz. Seçilmişler yanlış yapma hakkına sahip değildir. Anayasa’ya sadakatle bağlı olmaya yemin etmişsiniz, laik devlet üzerine yemin etmişsiniz, devrim üzerine yemin etmişsiniz. Modern cumhuriyeti korumak size tevdi edilmiş. Siz buna açıkça ters düştüğü için rahatsızlık meydana getiren hadiselere ” varsın böyle olsun “ derseniz o zaman o safa girersiniz. Ve oturduğunuz yerde oturma hakkını kaybedersiniz.

Darbe olur muydu?

- Tarih, olmuş hadiselerle uğraşır, olmamışlarla uğraşmaz...

'28 Şubat darbedir, bunu da Demirel yaptırdı...' deniyor. 28 Şubat’ı en iyi bilen sizsiniz, gerçekten darbe veya yarı darbe miydi?

- Şimdi, 28 Şubat’ı anlatayım da o tek başına hiçbir şey ifade etmez. Bir gazetenin sayfalarına sığacak bir şey değil. '28 Şubat darbedir' diye 28 Şubat’ın üzerinden 11-12 sene geçtikten sonra bu iddialar yapılıyor. Türkiye darbenin ne olduğunu biliyor. Darbe dediğin zaman, darbeciler geliyor, Meclis’i kapatıyorlar yahut Meclis’i kontrol altına alıyorlar, hükümeti ortadan kaldırıyorlar, Anayasa’yı ortadan kaldırıyorlar ve kendilerine göre bir düzen kuruyorlar. Ya idareyi tümüyle ele alıyorlar yahut idare tam kontrol altında tutuluyor. Peki 28 Şubat MGK’dan sonra 29 Şubat günü Türkiye’de hükümet var mı, Parlamento var mı? Var. Anayasa var mı? Var. Peki kimsenin kılına dokunulmuş mu? Hayır. Herkes yerli yerinde duruyor mu? Duruyor. Bunun nesi darbe?

Ama bu nedenle 'postmodern darbe' denmiyor mu? Hükümet ertesi gün var ama, bir süre sonra hükümet de yok, parti de yok...

- Neden postmodern? 4 ay geçiyor aradan, 18 Haziran’a geliyorsunuz. Mart, Nisan, Mayıs geçiyor ve Haziran’ın 18’i. 4 aya yakın zaman geçiyor. Günün başbakanı geliyor ve 'ben istifa ediyorum' diyor. Ona 'istifa et' diyen var mı? Yok. Kendisine ben soruyorum...

'Havada ikmal yapacağız' diyorlardı...

- Ben soruyorum. 'Niye istifa ediyorsunuz?' O (Başbakan Necmettin Erbakan) 'Gerginlik var' diyor. 'İstifa ediyorsun, ben de sana istifa et diyecektim' diyen var mı? Yahut ben ona haber gönderiyorum, MİT Müsteşarı ile vesaire ile , 'ben bunlarla muhatap oldum, yani istifa ediversin a canım' diye. Böyle bir olay var mı? Yok...

Ama siyasi tablo değişiyor...

- Siyasi tablo her gün değişiyor zaten. Şimdi geliyor, 'ben' diyor, 'istifa ediyorum ama başbakanlığı filancaya ver'. Bu benim bileceğim bir iş. Cumhurbaşkanı’nın bileceği bir iş... Ondan sonraki kısmı, gene Meclis’in içinden hükümet kuruluyor, gene Meclis’in güvenoyuna mazhar oluyor, Türkiye yoluna devam ediyor. Bunun nesi darbe? Ben bunu darbe diyenlere diyorum: Allah’tan korkun bunun nesi darbe? Bu işin önü bu. Arkası var.

12 Mart’la benzerliği yok mu?

- Hiç yok. 11 Mart günü ben burada oturuyorum, benim arkamda yüzde 50 oy var. Benim gelip elimden hükümeti aldılar. 28 Şubat’ta kimin elinden ertesi gün hükümet aldılar?

Çiller ve Erbakan ikilisinden de aldılar...
- 3.5 ay sonra oldu o sevgili kardeşim. Onun 28 Şubat’la hiçbir alakası yok. O hükümet gitmezdi. Hükümet başkanı, 'Benim hükümetimin bulunduğu süre içerisinde ülkede gerginlik oldu' diyor... 'Gerginlik mi oldu, o zaman sen git muavinin gelsin, gerginliğe de devam edelim, senin hükümete devam edelim', böyle mi diyecektik? 'Bunu dedirtmeyecektiniz bana' diye sitem ediyor... Görev benim takdirime kalmıştı. Ben doğruyu yaptım.

---

Tarihe postmodern darbe diye geçti

1995’te birinci parti olan Necmettin Erbakan’ın liderliğindeki Refah Partisi, 1996’da, Tansu Çiller liderliğindeki DYP ile koalisyon hükümeti kurdu.

Erbakan, Başbakan olduktan sonra Mısır, Libya, Nijerya’yı ziyaret etti. Bir çadırda Kaddafi-Erbakan görüşmesinde Libya liderinin söylediği sözler muhalefet ve basından sert tepki gördü.

3 Kasım 1996’da Susurluk’ta meydana gelen trafik kazasında devlet bağlantılı karanlık ilişkiler ortaya çıktı. Erbakan olayı ’fasa fiso’ olarak değerlendirdi. Adalet Bakanı Şevket Kazan ise, çetelere tepki göstererek eylem yapanlar için ‘Mumsöndü oynuyorlar’ dedi.

RP’li milletvekillerinin, yerel yöneticilerin açıklamaları; Erbakan’ın Başbakanlık’ta tarikat şeyhlerini ağırlamasıyla kamuoyunda irtica tehlikesi yaygın biçimde tartışmaya başlandı.

Medyada irtica tehdidine ilişkin birçok haber yayınlanmaya başlandı. 22 Ocak 1997’de Gölcük’te komutanlar irtica tehdidini tartıştı.

30 Ocak 1997’de Sincan belediyesinin düzenlediği Kudüs gecesinde cihad konulu bir oyun sahnelendi. İran Büyükelçisi’nin de katıldığı geceye basında tepki gösterildi. Sincan’a giden gazeteci Işın Gürel dövüldü. 6 gün sonra Sincan’da tanklar geçiş yaptı.

Demirel, Başbakan Erbakan’a mektupla uyarılarda bulundu.

Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Güven Erkaya ’İrtica, PKK’dan daha tehlikeli’ dedi.

28 Şubat’ta yapılan MGK toplantısında laikliğin Türkiye’de demokrasi ve hukukun teminatı olduğunu sert bir şekilde vurguladı. 4 Mart’ta Başbakan Erbakan, MGK kararları yumuşatılmazsa imzalamayacağını söyledi ancak 6 Mart’ta imzaladı.

Kararlarla ’irtica’ya karşı zorunlu eğitimi 8 yıla çıkarmak gibi bir dizi önlem alındı.

Hürriyet

Bloglar ve Kimlikler

Takip ettiğim ve günlük olarak okumaya çalıştığım ikiyüz' e yakın blog var. Çok düzenli olmasa da takip etmeye çalışıyorum. Ağırlıklı teknik konular ve siyaset üzerine yazanları takip ederim ama çok keyifle takip ettiğim bir grup kişisel blog çalışması ve hobilerle ilgili olanlar da var aralarında.

Teknik konular malum mesleki amaçlı. Bilişim sektöründeyim, o kadar hızlı gelişen bir dal ki, mutlaka karçırdıklarım oluyor... Diğerlerine gelince...

Kişisel bloglar arasında dikkatimi çeken bir eğilim var; kimliğini gizlemek.


Özellikle kişisel çalışmalarda bu duruma rastlıyorum. Ben de blogumda kişisel görüşlerime, hayatımdan anlara, özel durumlara, çalışmalarıma yer veriyorum ama bazı yazarlar çok daha ileri gidip özel ayrıntılarını da paylaşıyorlar. Arkadaşları, aileleri, sevgilileri, eşleri, gündelik yaşamları, seks hayatları, cinsel fantezilerini paylaşanlar var. Elbette kişisel bir seçim, ben yapamazdım ama isteyen istediğini anlatır tabii ki...

Bu kadar özel ayrıntıya girince de doğal olarak kimliği saklamak gerekiyor. Babanızın çapkınlıklarını, ablanızın flört ettiği çocuklarla yaptıklarını anlatırken bir de onlara yakalanırsanız olacaklar pek de sevimli olmayacaktır :)

Cinsel hayatını bütün ayrıntılarıyla anlatanlar biraz fazla ileri gidiyorlar gibi gelse de, engellenemez bir merakla da okuyoruz. İnsan en yakın arkadaşıyla bile böyle ayrıntıları konuşmazken anlatıldığını duyduğunda kulak kabartıyor ister istemez.

Korkularını, heyecanlarını, zayıflıklarını deşifre edenler, etraflarındaki insanların bütün özel ayrıntılarını anlatanlar...

Elbette bloglar bizim dünyalarımız, istediğimizi yazar, istediğimizi anlatırız. Kim nasıl devam etmek isterse de buyursun öyle devam etsin ama yinede içimden bir ses "daha fazla faydalı içerik" demeye de devam ediyor... Ben ne kadar başarabiliyorum elbette tartışılır.

Magazine olan merakımız insanların özel hayatlarını kurcalama şansı doğunca da doruk noktasına ulaşıyor doğal olarak.

Merakımdan soruyorum, kimlik gizlemek durumunda kalan blog yazarlarının neden böyle bir risk aldıklarını açıklamalarını istesem ?

Happy Mask

Added Bytes - Cheat Sheet Source

Web tasarımcıları ve programcılar için Cheat Sheet tabir edilen küçük kılavuzlar çoğu zaman çok faydalıdır. Komutlar ve parametlerini küçük ipuçları ile hatırlamanızı sağlarlar. Yani editör programlarının yardım ekranlarına göre daha pratikdirler ama detaylar yoktur...

Bu dosyalar ile ilgili güzel bir kaynağı paylaşmak istedim. İşe yarayacak güzel dökümanlar var ve devamı da gelecekmiş... Buyrun inceleyin...

Added Bytes